Opis: Amen. Jestem gotowy na Hollywood: Reżyseria: Diego Loreggian. Z Fabio Gemo, Carym Grantem, Rockiem Hudsonem i Abbe Lane. Antonio Menegazzo urodził się w Padwie w 1892 roku, miał ostrą osobowość, ironiczną i twórczą, a po wojnie wyjechał na Carso, stał się jednym z najsłynniejszych włoskich ilustratorów i projektantów plakatów. To dusza i zwolennik Wieczernika artystów związanych z barem via Gorizia w Padwie i poetami Taverny w barze przy Via S. Lucia będzie dekorowana. Na początku lat czterdziestych postanowił poświęcić się malarstwu, najpierw w milczeniu, następnie publicznie uczestnicząc w Międzyprowincjonalnych Weronie i Wenecji, IV Wystawie sztuki współczesnej dla redaktora galerii „Le Tre Venezie” i nagrodzie Favretto. W latach pięćdziesiątych przebywa w Caracas, gdzie prezentuje wspaniałe dekoracje i obrazy sztalugowe. Kiedy jego sława osiągnęła swój szczyt, została odkryta przez słynną galerię sztuki w Los Angeles Silvan Simone, która zorganizowała wystawę w grudniu 1960 roku. Amen przyjęty z honorami zwykle zarezerwowanymi dla wielkich artystów i szybko dał się poznać jako malarz uwielbiany przez celebrytów . Osiedlił się w willi, która udostępnia je Berverly Hills. John Wayne, Rod Taylor, Marilyn Maxwell, Rock Hudson, Cary Grant, Marcel Marceau, Abbe Lane, reżyser Richard Quine zostają kolekcjonerami i przyjaciółmi. Kolejne wystawy w Los Angeles, Pasadenie, S. Francisco S. Diego, Paryżu, Londynie. Homesick opuścił Hollywood w szczytowym momencie swoich wypowiedzi, po zakupie obrazu przez Muzeum w Los Angeles. Wrócił do Włoch w 1969 roku. Carlo Munari, który zawsze śledził prace, zorganizował wystawę w Pancheri w Rovereto i dużą retrospektywę w Levi w R03;R03;Mediolan. W 1972 roku zdobył Prix Segantini. Ale jego stan się pogorszył. Zmarł w listopadzie 1974 roku, przed ukończeniem 82 lat. Dokument DVD „Amen. Malarz, który poruszył wyobraźnię Hollywood”, opowiada niesamowitą przygodę Amen, człowieka, ilustratora i malarza, któremu udało się znaleźć sposób na wyniesienie się wyobraźnią daleko poza marzenia i oddanie głosu, z lekkością i poetycka melancholia, narodu stworzeń minimalnych i marzycielskich, aktorów, wiecznie początkujących, cyrku życia, szczupłe i chude postacie zyskały na znaczeniu w zacienionych obszarach jako statyści w utraconej scenie.